Het kwik bereikt 30 graden en meer. 't Is zwoel, vochtig, plakkerig en broeierig heet in hartje Phnom Penh. Onze eerste stappen op Zuid- Oost Aziatische bodem zijn gezet maar we beseffen nog niet dat dit het begin wordt van ons lange avontuur. We hebben meer het gevoel maar voor 3 weken weg te zullen zijn. Niet dus! :-) De warmte maakt het, in combinatie met de vermoeidheid na onze lange reis, onmogelijk nog veel te doen vandaag. We hebben ons dan maar met een héérlijke mangosmoothie geïnstalleerd in de bar van onze hostel om jullie een eerste update te bezorgen.
Over de trip zelf valt niet veel te vertellen. De trein en Thalys waren op tijd, het vliegtuig naar Saigon was dik oké en de aansluiting met onze vlucht naar de eindbestemming Phnom Penh verliep vlot. Geen reden tot klagen dus, want ook onze rugzakken kwamen netjes van de transportband gerold. Oef!
Veel avonturen hebben we natuurlijk nog niet meegemaakt, alleen heel wat indrukken opgedaan van een wereld die mijlenver van de onze verwijderd ligt. Niet alleen in kilometers, maar ook in manier van leven, wonen, werken, eten, ... . Al deze indrukken overweldigen ons nogal en maken dat we ons even verloren voelen in deze nieuwe omgeving. Je kan je van de ene op de andere dag niet meer in je moedertaal uitdrukken, je verstaat geen bal van wat de locals je proberen te vertellen en we voelen ons momenteel nog wat ongemakkelijk tussen de vele backpackers die in de bar van de hostel zitten.
De internationale luchthavens van Vietnam en Cambodja zijn kleiner dan wat we in Europa gewend zijn. Er liep precies ook echt geen kat rond. Toen we met het vliegtuig boven Phnom Penh cirkelden en met de tuk-tuk naar onze hostel reden, deed de stad ons op de één of andere manier denken aan een Afrikaanse stad zoals we er een aantal hadden gezien in Malawi. Ook hier troepen mannen samen op de straathoeken om ogenschijnlijk wat te zitten niksen, de vrouwen vegen de stoep met handbezems. Kleine winkeltjes zijn volgestouwd en je vindt er zo tientallen naast elkaar. In de ene winkel koop je groenten, in de winkel daarnaast verkopen ze auto-motoren. Brommers vliegen ons langs alle kanten voorbij terwijl onze tuk-tukchauffeur zich handig een weg door het verkeer baant. Op sommige brommers zit 4 man tegelijk en 8 man vooraan in een camionette gestouwd is geen uitzondering maar regel. Het verkeer lijkt weinig structuur te hebben (men maakt er vb. geen probleem van om tegen de stroom in te rijden) en toch veel, want men lijkt goed te weten wat wanneer te doen. Overal zie je straatventers met hun karretje om drank, fruit, eten of een andere kleinigheid te verkopen.
Langs de andere kant hebben we wel het gevoel dat deze stad beter ontwikkeld is dan wat we in Afrika gezien hebben. Het straatbeeld oogt anders, er zijn een aantal brede boulevards, men is volop appartementsblokken aan het bouwen, de Frans-koloniale sfeer hangt hier nog op verscheidene plaatsen, ... Sommige dingen doen me zelfs denken aan de Spaanse costas!
Na een goede nachtrust trekken we morgen de stad in, op zoek naar lekkere plaatsjes om te eten en om een beetje de toerist uit te hangen wellicht!
