Hupla, ook wij zijn er niet aan ontsnapt. Zelden komen we reizigers tegen die nog geen maag- en darmklachten hebben gehad. Gisteren waren wij aan de beurt, deze keer was er geen ontkomen meer aan. Het plan om met de scooter de bergen in te trekken mochten we opbergen. Vooral de wc- pot moest eraan geloven en er zat niets anders op dan de dag in bed te slijten. 't Is te zeggen, van het bed naar de wc, terug naar bed en opnieuw naar de wc (ik ben de tel kwijtgeraakt), naar de apotheek, boven het vuilnisbakje (het moest er uiteindelijk ook langs de andere kant uit) en uiteindelijk bij valavond opnieuw het bed in. Vooral de momenten van twijfel waarbij je op de wc zit mèt het vuilnisbakje op de schoot zijn achteraf gezien echt wel om te lachen! Want ja, 't is niet altijd even duidelijk waaraan je je mag verwachten wanneer een nieuwe vlaag van misselijkheid je overvalt.
Enfin, de goede nachtrust heeft ons geen windeieren gelegd (haha :D) en we voelen ons vandaag al stukken beter. De scooter laten we wel nog een dagje op stal, de bergen lopen niet weg, nietwaar?
Immodium???
BeantwoordenVerwijderen