Nieuw!

Nieuwe foto's van ons tweede bezoek aan Phnom Penh en ons 3-daags bezoek aan het Angkor Archeologisch Park in het noordwesten van Cambodja zijn nu beschikbaar via het tabblad 'pics' of via de link: http://shufflerhythm.blogspot.com/p/picture-time.html.
Zeker doorklikken naar ons volledige album!(https://plus.google.com/u/0/photos/109465804614777439680/albums/5959829578853653633)
Binnenkort volgt meer!

I'm dreaming of a white X-mas

Jingle Bells, Rudolf the red nosed raindeer en vele andere zeemzoeterige kerstliederen schallen hier door de radioboxen. En hoewel ze van z'n leven nog geen sneeuw gezien hebben passeert Bing Crosby met zijn I'm dreaming of a white X-mas regelmatig de revue. Wel een beetje raar bij 30°C! Kerstmis mag dan niet echt een feest met betekenis zijn in hun cultuur, ze weten er de sfeer wel in te brengen! Soms way over the top, maar wel dikke fun :-)

Merry X- mas allemaal!

Alles went.

Na een dikke week luieren, eten, zwemmen, niks doen, boeken lezen en o ja, nog wat luieren, keken we ernaar uit om ons terug onder de levenden te begeven. We hadden lang genoeg met de benen in de lucht gelegen, het werd tijd om terug te keren naar het chaotische Phnom Penh. Hoe overweldigend, drukkend warm, hectisch en vuil het de vorige keer leek, hoe aangenaam het deze keer aanvoelde om in de levendige stad, waar het voor ons allemaal begon, te vertoeven. We waren blijkbaar snel gewend geraakt aan de massa scooters, jeeps en tuk-tuks die zich door de stad bewegen, het vuil dat aan de stoepranden ligt en de verzengende hitte van de blakende zon. It felt good to be back!

Naast nog wat sightseeing, een bezoekje aan het postkantoor (ja ja, sommigen onder jullie krijgen post!) en het regelen van de visums voor Vietnam, hebben we vooral lekker gegeten en kooklessen gevolgd. Onze verwachtingen waren misschien wat te hoog gespannen voor de Cambodja cooking class, maar de gerechtjes waren wel zeer lekker en dat is toch wel het belangrijkste, zeker wanneer je slechts 23 USD betaalt voor een volledige dag.

Lezers onder jullie die ooit de weg naar Phnom Penh vinden, hier enkele aanbevelingen om je culinair te verwennen:

Street 51: Heel wat food stalls slaan hier vanaf 17u hun tenten op en maken heerlijke lokale gerechten klaar voor een prikje. Je zit hier ook echt tussen de locals op een plastieken stoeltje te eten, wat de ervaring des te rijker maakt.

Sesame Noodle Bar: Deze Japans getinte tapasbar is een beetje verwijderd van het stadscentrum, maar de moeite waard om er eens met de tuk-tuk heen te gaan. (www.sesamenoodlebar.com)

Restaurant Magnolia: dit Vietnamees restaurant heeft eerst en vooral een gezellige tuin om in te tafelen en ze serveren er bovendien overheerlijke gerechten voor een zachte prijs. De soepen en hartige pannenkoeken zijn absolute aanraders! (adres: op de hoek van street 51 en street 242).

Kravanh Restaurant, authentic Khmer Cuisine: een heel gezellige zaak en lekkere Khmer gerechten, wel een beetje prijziger natuurlijk dan aan een foodstall.

Cambodja cooking class: De kok neemt de groep eerst mee naar de markt om inkopen te doen en daarna ga je aan de slag met koksmes en veizel. Het is de moeite om de volledige dag te doen want in de namiddag maak je nog een lekkere banana blossom salad en een zoet dessert. (adres: #67 street 240)

Niks moet, niksen mag

maandag 9 december,

Hier lig ik nu in een hangmat op een tropisch eilandje met een boek in mijn handen. Geen besef van tijd noch dag. Volledig verzonken in de reisverhalenbundel die op mijn buik rust.

Ein-de-lijk!

Het moet toch al meer dan 10 jaar geleden zijn dat ik dit nog eens heb gevoeld. Ik was toen nog student en op reis in Zambia. Ook toen kon ik even alles opzij zetten. Niet hoeven denken aan wat nog moet gebeuren. Gewoon leven in het hier en het nu.

In mijn dagelijkse leven is er geen moment ongepland, zelfs slapen is min of meer een geplande bezigheid. In het weekend lukt het me niet om eens languit in bed te blijven liggen. Zodra ik dit toch probeer is er altijd die andere stem die zich afvraagt wat er die dag allemaal dient te gebeuren.

Mijn zogenaamde planning staat altijd vol met dingen die ik MOET doen. Zaken zoals gaan lopen, winkelen, eten maken, een fietstocht maken, in de tuin werken, klusjes doen in huis, met familie of vrienden afspreken, ... Het is steeds rushen van het ene plan naar de andere afspraak. Een dag is immers snel voorbij. Te snel.

Elk jaar opnieuw start ik met goeie voornemens om dit te veranderen. Elk jaar opnieuw moet ik echter vaststellen dat ik er weer niet in ben geslaagd. De molen draait, en probeer die maar eens te stoppen...

Maar dit jaar is anders, dit jaar hebben we eindelijk de beslissing genomen om de molen tot stilstand te brengen. Tijd maken om te genieten van wat een dag brengt, zonder al te veel van die dag te willen maken.

En hier zijn we nu op het eiland Ko Ta Kiev, in een hangmat met een boekje in de hand en enkel het geluid van de afrollende zee naast me. Ik geef het toe, ik heb al ergere maandagen gekend. Het voelt wat vreemd aan om een hele dag te niksen. En toch doet het zo veel deugd. Dit is wat ik lang heb gemist. Het is nog even wennen aan het gevoel. Maar het lukt me wel, we hebben de tijd aan onze zijde.

Lang geleden trouwens dat het werkwoord "niksen" bij mij een positieve connotatie heeft gehad. We zijn goed bezig! Zalig!!!

Enkele praktische zaken

Beste lezers,

We vinden het heel fijn dat hier en daar al een reactie binnenkomt op hetgeen we posten. Laat jullie vooral niet tegenhouden om hetzelfde te doen! Vergeet dan ook zeker niet je naam te vermelden, dan kunnen we toch een gezicht op de reactie plakken :-)

In jullie omgeving zijn er wellicht vrienden, familie, kennissen, ... genoeg die interesse hebben om onze unieke ervaringen te lezen. Voel jullie dan ook vrij om onze blog te delen via Facebook, mail of andere kanalen. Delen die handel!

Wie zich op onze mailinglist heeft ingeschreven via Facebook, zou normaal gezien geen mailtje krijgen wanneer we iets posten, ook al zou dat de bedoeling moeten zijn.
Het beste is dus om jullie nog eens in te schrijven op de mailinglist (in de linkerkolom bij 'volg onze blog per email') via www.shufflerhythm.blogspot.be. Dan zou dat probleem uit de weg moeten zijn.

Voor degenen die zich helemaal nog niet hebben ingeschreven, laat je niet kennen en gewoon doen!

We hebben een extra tabblad 'route' toegevoegd. Je kan via deze link doorklikken naar een kaart waarop we de plaatsen waar we geweest zijn aangeduid hebben.


Veel lees- en kijkplezier!

Onze eerste ervaringen op een rijtje

We zijn hier nu een week en het lijkt alsof de eerste overweldigende indrukken ondertussen allang verteerd zijn. Momenteel zitten we in onze derde guesthouse, een stukje paradijs op aarde. Er zijn geen andere gasten en dat maakt het des te zaliger. Genieten van de stilte, de zachte golven die zich uitrollen over het smalle strand, zwoele zomeravonden, heerlijke filmmuziek op de achtergrond, een leuke babbel met Marco (de uitbater), lekker eten, ...
Zonet hebben we nog een heerlijk stukje vis op de bbq met een fris slaatje gegeten. Tijdens het eten hadden we het over wat ons tot nu toe al is bijgebleven. Dit moest toch met jullie gedeeld worden:

• 1 USD = 4 000 Riel (lokale munt). Beide munten worden gewoon door elkaar gebruikt.

• Ph = F. Phnom Penh wordt dus uitgesproken als Fnom Pen. Wij spraken het uit zoals we het lazen (ik denk dat we af en toe wel zullen uitgelachen zijn).

• Iemand begroeten of bedanken doen ze hier door hun handen op elkaar te leggen en een lichte buiging te maken. Wanneer je iets aan elkaar geeft, doe je dit steeds met twee handen.

• Het verkeer in de steden is gewoonweg chaotisch. Heel veel brommers, tuk-tuks en jeeps (dikke, sjieke bakken als Lexus, Toyota, ...!) vullen de wegen. De enige regel die geldt is dat alles kan en alles mag. Spookrijden is wellicht een nationale sport en de claxon het favoriete voertuigonderdeel. Rood licht wordt gewoonweg genegeerd en zebrapaden liggen er als versiering bij want je moet niet denken dat er één voertuig voor je zal stoppen om over te steken. De weg geraak je dus over op goed geluk. Iedereen draagt bovendien een maskertje voor de mond en neus en dat lijkt ons geen slecht idee als je ziet hoeveel fijn stof er hier in de lucht hangt. Handig, zo'n maskertje, maar je moet het met zachtheid behandelen, Tim is er in geslaagd om er al 2 kapot te maken.

• In de steden botsen we nu en dan op een vuilnisbelt en maken we ons snel uit de voeten zonder de eerstvolgende minuut nog naar adem te happen. Wanneer je de trip maakt van stad naar stad en dus door het platteland trekt, merken we ook het vuil op dat overal (echt òveral), in de bermen ligt. Men is hier niet zo gesteld op een proper milieu, zo te zien. Het doet ons een beetje terugdenken aan Afrika en eigenlijk is het gewoonweg doodzonde.

• De lokale bevolking begrijpt geen bal van wat je hen wil zeggen. We hebben al een aantal keer geprobeerd een gesprek met een local aan te knopen maar verder dan 'yes', 'no' en daartussenin wat gebrabbel in hun eigen taal komen ze meestal niet. We geven de moed niet op (al vrees ik het ergste)!

• Het eten, da's een ander verhaal. In de steden rijzen food stalls rond etenstijd als paddenstoelen uit de grond. Ook aan gezellige restaurantjes geen gebrek. We hebben hier al verrukkelijke maaltijden verorberd voor weinig geld en tot zover geen slechte ervaringen gehad. Ze kunnen hier gewoon zó goed kokerellen! Vanmiddag nog gingen we eten in een traditioneel Khmer restaurant (Khmer is de naam van de bevolking die in Cambodja woont) en ik had 'beef lok lak' besteld, een traditioneel Cambodjaans gerecht dat je quasi overal op de kaart terugvindt. Werkelijk een culinair orgasme! (zie foto)

• Wil je bananen? Waag het dan niet om er een aantal van een tros te trekken, want die krijg je gewoon naar je hoofd geslingerd. 't Is niet dat we dit bij iemand anders opgepikt hebben, we hebben het gewoon aan den lijve mogen ondervinden. Op dag 2 wisten we dus al hoe dat zat met die bananen.

• Bij het begrip 'badkamer' hoef je je niet veel voor te stellen. De wc staat gewoon in de douche, of de douche in de wc ('t is maar hoe je het bekijkt) en daartussenin hangt ergens de lavabo. Toiletpapier gooi je hier trouwens niet in het toilet maar in het vuilnisbakje, zo geraken de leidingen niet verstopt. Ze gebruiken hier trouwens geen toiletpapier, maar een 'spuit' (ik vind geen beter woord) om de poep schoon te maken. We zijn nog wat afkerig en houden het voorlopig nog bij de goede oude gewoonte :-). Een foto van een typisch badkamertje volgt ongetwijfeld nog!

• Het was leuk om enkele nachten in een echte hut op palen te slapen, very basic ook. Jammer genoeg hebben knaagdiertjes zich ook goed geamuseerd met onze spullen. Resultaat: oortjes van de ipod naar de vaantjes, stukjes uit mijn horlogeband gebeten en de oplader van de tablet beschadigd. We weten dus waar we op moeten letten als we nog eens in een hut willen logeren.

Om eerlijk te zijn, we hebben het hier echt naar onze zin, elke dag brengt iets nieuws en het lijkt alsof er al meerdere weken gepasseerd zijn. Nog veel avonturen voor de boeg dus!

Relaxing with a view

Paradise on earth @ Ream Beach Guesthouse - Close to Sihanoukville, South West Cambodja

Ons nieuwe stekje voor de komende ... dagen!