maandag 9 december,
Hier lig ik nu in een hangmat op een tropisch eilandje met een boek in mijn handen. Geen besef van tijd noch dag. Volledig verzonken in de reisverhalenbundel die op mijn buik rust.
Ein-de-lijk!
Het moet toch al meer dan 10 jaar geleden zijn dat ik dit nog eens heb gevoeld. Ik was toen nog student en op reis in Zambia. Ook toen kon ik even alles opzij zetten. Niet hoeven denken aan wat nog moet gebeuren. Gewoon leven in het hier en het nu.
In mijn dagelijkse leven is er geen moment ongepland, zelfs slapen is min of meer een geplande bezigheid. In het weekend lukt het me niet om eens languit in bed te blijven liggen. Zodra ik dit toch probeer is er altijd die andere stem die zich afvraagt wat er die dag allemaal dient te gebeuren.
Mijn zogenaamde planning staat altijd vol met dingen die ik MOET doen. Zaken zoals gaan lopen, winkelen, eten maken, een fietstocht maken, in de tuin werken, klusjes doen in huis, met familie of vrienden afspreken, ... Het is steeds rushen van het ene plan naar de andere afspraak. Een dag is immers snel voorbij. Te snel.
Elk jaar opnieuw start ik met goeie voornemens om dit te veranderen. Elk jaar opnieuw moet ik echter vaststellen dat ik er weer niet in ben geslaagd. De molen draait, en probeer die maar eens te stoppen...
Maar dit jaar is anders, dit jaar hebben we eindelijk de beslissing genomen om de molen tot stilstand te brengen. Tijd maken om te genieten van wat een dag brengt, zonder al te veel van die dag te willen maken.
En hier zijn we nu op het eiland Ko Ta Kiev, in een hangmat met een boekje in de hand en enkel het geluid van de afrollende zee naast me. Ik geef het toe, ik heb al ergere maandagen gekend. Het voelt wat vreemd aan om een hele dag te niksen. En toch doet het zo veel deugd. Dit is wat ik lang heb gemist. Het is nog even wennen aan het gevoel. Maar het lukt me wel, we hebben de tijd aan onze zijde.
Lang geleden trouwens dat het werkwoord "niksen" bij mij een positieve connotatie heeft gehad. We zijn goed bezig! Zalig!!!
"Niks moet, niksen mag", dat is toch wel de oneliner van de dag :-) Die ga ik onthouden.
BeantwoordenVerwijderenIk geniet echt van deze reisblog. Bedankt om te delen!
Dag Diane! Ik moest wel even nadenken waar ik je al eens had gezien, maar plots dacht ik aan onze Japanse kookworkshop bij Eetavontuur :-) . We vinden het echt tof dat je onze blog volgt en bedankt voor de fijne reactie! Grtjs, An
VerwijderenWhat's the title of Your book?
BeantwoordenVerwijderenHi anonymous, Thanks for your reaction.
VerwijderenThe title of the book I was reading in the hammock was: 'Trekvogels by Paul Claeys'. A small Belgian writer. Very nice travelstories situated in Southern Africa and Cambodja. Highly recognizable. Unfortunately, if you're not dutch-speaking, not edited in English.
Schitterend gevoel! Ik denk dat het voor velen van ons al een tijdje geleden is! Ik ben blij jullie blog te lezen en te zien dat jullie het zo goed stellen!
BeantwoordenVerwijderenHey Kenneth! Leuk dat je onze verhaaltjes leest en onze foto's bekijkt! 't Is tof om te weten dat de vrienden in België ons volgen :-). Hoe gaat het met jou ondertussen? En met 't zoontje? Nog geen tweede op komst? Groetjes!
Verwijderen